maandag 24 oktober 2011

Henny

“Hachee met rode kool, bloemkool met een sausje. Maar ik maak ook chiquere voorgerechtjes als carpaccio, waarom niet. Twee keer per week kook ik voor wie maar wil aanschuiven, in “Het Huis van de Buurt”, in de Van Limburg-Stirumstraat in de Staatsliedenbuurt.

Zelf woon ik in de Spaarndammerbuurt. Daar doe ik ook al jaren vrijwilligerswerk. Maar nu kook ik hier, op vrijdag en zondag. Drie gangen voor zes euro, voor ongeveer twintig mensen. Omdat ze dan een dagje niet voor zichzelf hoeven te koken, of omdat het gezellig is om samen te eten. Op vrijdag wordt er eerst gegeten en dan geklaverjast, op zondag is het andersom.

Mijn vrijwilligerswerk begon allemaal met de kaartclub. In buurthuis De Horizon – dat eerst Het Verzet heette – op het Zaandammerplein. Ik vond het leuk om actief te zijn, en werd al gauw bestuurslid van de kaartclub. We kaartten met bijna vijftig mensen, voornamelijk ouderen. Maar dat werden er minder en minder. Veel mensen kwamen niet meer als hun partner was overleden: dan vonden ze het te verdrietig om te komen. Vanwege de herinneringen. Dus die mensen ging ik dan opzoeken, met ze mee naar het ziekenhuis, zulke dingen. Dat zit een beetje in mij, ik ben van nature bezorgd. En daarnaast, wie doet het anders?
Zo ben ik er een beetje ingerold. Ik help mensen met formulieren invullen, met boodschappen. Veel werk? Ach, vrijwilligerswerk is net zo zwaar als je het zelf maakt. Je hebt wel veel te maken met mensen die nare verhalen vertellen over hun leven, misschien wel meer dan bij een gewone baan.

Ik vind het heel erg dat ouderen worden weggestopt in de samenleving. Er wordt bezuinigd op uitjes voor ze, ze worden nauwelijks serieus genomen. En dan heb ik het nog niet eens over mensen die de hele dag in hun eigen urine liggen in verzorgingshuizen.
Kijk... er zijn hier best veel vrijwilligers hoor. Heel veel vrouwen uit de Turkse en Marokkaanse gemeenschap, bijvoorbeeld. Maar sommige ouderen hebben daar een beetje moeite mee. Ze willen liever mensen uit hun eigen kringetje. Tja, niks aan te doen. Nu is er bijvoorbeeld een kookles bezig voor allochtone vrouwen. Misschien willen die ook een keer een avond komen koken voor de ouderen hier, dat zou best heel leuk zijn; alleen vinden veel mensen zulk eten te pittig, ze willen gewoon Nederlands eten. Maar ik vind het lekker. Hier, het begint toch al heerlijk te ruiken nu?"

Geen opmerkingen:

Een reactie posten